اربیت ساختار استخوانی است که در دو طرف بینی قرار دارد و چشم و بافت اطراف چشم را احاطه کرده و از آن محافظت می‌کند. هر مدار یک ساختار گلابی شکل است و توسط هفت استخوان مختلف تشکیل شده است. انواع مختلف یا تومورها و رشد در مدار چشم می‌توانند در اطراف و پشت چشم ایجاد شوند. تومورهای کاذب اربیت التهابی می توانند بر تمام یا تک ساختارهای داخل مدار تأثیر بگذارند. پاسخ التهابی می‌تواند غیراختصاصی، گرانولوماتوز یا واسکولیتیک یا به دلیل هیپرپلازی لنفوئیدی واکنشی باشد. التهاب می‌تواند با یک بیماری زمینه‌ای (به عنوان مثال، بیماری اربیتال مرتبط با IgG4) یا به صورت جداگانه همراه باشد. بیماران در هر سنی تحت تأثیر قرار می‌گیرند. همچنین روند التهابی می‌تواند حاد یا مزمن و عود کننده باشد. در این مقاله قصد داریم به بررسی علائم تومور اربیت، تشخیص و درمان آن بپردازیم. با ما همراه باشید.
انواع تومورهای اربیتال کدامند؟
انواع مختلفی از تومورها وجود دارد که هم در کودکان و هم در بزرگسالان در مدار چشم ایجاد می‌شوند که از خوش خیم تا بدخیم متغیر است. خوشبختانه اکثر تومورهای اربیتال خوش خیم هستند، اما همچنان می‌توانند به چشم و ساختارهای اطراف آسیب وارد کنند. برخی از تومورهای مداری به آهستگی رشد می‌کنند و مورد توجه قرار نمی‌گیرند در حالی که برخی دیگر می‌توانند به سرعت رشد کنند. سی تی اسکن و ام آر آی بهترین روش برای تشخیص و افتراق این ضایعات برای تعیین تشخیص هستند. پس از مشخص شدن محل، همراه با مشخصات کلی ضایعه، می‌توان یک طرح درمانی ایجاد کرد.
علائم تومور اربیت چیست؟
اکثر بیماران مبتلا به تومورهای مدار چشم متوجه برآمدگی چشم یا پروپتوز می‌شوند. اما معمولاً قبل از اینکه چشم شروع به برآمدگی کند، تغییرات در بینایی، دوبینی یا درد می‌تواند نشانه‌ای از تومور مداری باشد. عفونت‌ها، التهاب‌ها و برخی سرطان‌های مدار چشم نیز می‌توانند باعث درد شوند. به طور معمول، تومورهای اربیتال می‌توانند یک یافته اتفاقی در سی تی اسکن یا MRI باشند.
وقتی تومورهای مداری بزرگ هستند به راحتی قابل تشخیص هستند، اما تشخیص تومورهای کوچک‌تر دشوارتر است، زیرا علائم آن‌ها خفیف‌تر هستند. همچنین بسیاری از علائم تومور اربیت را می‌توان با شرایط دیگر مانند بیماری چشم تیروئید، سایر التهاب‌ها یا عفونت‌ها مشاهده کرد.
علائم شایع تومورهای مداری
- بیرون زدگی کره چشم (پروپتوز)
- افتادگی پلک
- درد
- کاهش دید
- دوبینی
- قرمزی و تورم
چگونه تومور اربیتال تشخیص داده می شود؟
در بسیاری از موارد سی تی اسکن، MRI و سونوگرافی وجود تومور مداری را تایید می‌کند و می‌تواند در تعیین نوع احتمالی آن کمک کند، اما اکثر تومورهای مدار چشم با بیوپسی جراحی در حین برداشتن تومور تشخیص داده می‌شوند. بیوپسی توسط پاتولوژیست برای تعیین نوع دقیق و تشخیص بررسی می‌شود.
تومور اربیتال چگونه درمان می‌شود؟
بسته به نوع تومور اربیتال درمان‌های مختلفی وجود دارد. در اکثر تومورهای چشمی، درمان انتخابی، جراحی برای برداشتن تومور با ایجاد برش در پوست پلک یا ملتحمه است. اکثر تومورهای اربیتال با جراحی برداشته می‌شوند. با این حال، هر مورد متفاوت است زیرا هر چشم، مدار و تومور بسته به اندازه، محل و نوع متفاوت است. برخی از تومورهای مدار چشم به حدی خفیف هستند که نیازی به درمان ندارند و برخی نیاز به پرتودرمانی یا جراحی دارند که توسط جراح پلاستیک چشم برای برداشتن توده از قبل ساخته شده است. جراحی، به لطف آخرین نسل سی تی اسکن و ام آر آی جایگزین بسیار امن‌تری نسبت به گذشته شده است.
اگر برای ارزیابی تومور مدار چشمی برنامه ریزی می‌کنید، لطفاً سوابق گذشته، گزارش‌های عملیاتی، گزارش‌های پاتولوژی، یا سی تی اسکن و ام آر آی را در قرار ملاقات خود بیاورید.
کلام آخر
اربیت حفره استخوانی است که کره چشم را در بر می‌گیرد و از آن محافظت می‌کند و به عصب بینایی اجازه عبور از چشم به مغز را می‌دهد. ناحیه اربیتال شامل استخوان اطراف و ماهیچه‌هایی است که چشم را کنترل می‌کنند و همچنین اعصاب و رگ‌های خونی. تومورها ممکن است از هر یک از این ساختارها ایجاد شوند، اما جراحان مغز و اعصاب در درجه اول آنهایی را که منشا عصبی دارند، که شایع‌ترین تومورهای مدار چشم هستند، درمان می‌کنند.
طبیعی است که تومورهای اربیتال باعث برآمدگی و باز شدن چشم (پروپتوز) و در برخی بیماران درد در اطراف چشم و در حرکات چشم، دوبینی (دیپلپیا) و از دست دادن بینایی در صورتی که قسمت خلفی کره چشم را تحت تاثیر قرار دهد، می‌شود. و عصب بینایی را فشرده می‌کند.