تومور اربیتال به توموری گفته می‌شود که در بافت‌های اطراف چشم، در حفره مداری ظاهر می‌شود. اربیتال حفره‌ای است که توسط استخوان‌هایی که شامل چشم، ماهیچه‌هایی که آن را حرکت می‌دهند، عصب بینایی، عروق، اعصاب و چربی که فضای موجود را پر می‌کند تشکیل می‌شود. تومور می‌تواند در هر یک از ساختارهای اربیت منشأ پیدا کند. بیشتر آنها تومورهای خوش‌خیم هستند که به‌کندی رشد می‌کنند و کمتر می‌توانند بدخیم باشند و تکامل سریعی داشته باشند.
اینها نوع، تومورهای نادری هستند که می‌توانند در هر سنی ظاهر شوند و می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند. اولی می‌تواند باعث آسیب به ساختارهای مختلف اربیت شود، مانند همانژیوم کاورنو که می‌تواند به دلیل محل قرارگیری آن باعث مشکلات بینایی شود. تومورهای سرطانی مدار چشم نادر هستند و علاوه بر تأثیر بر ساختارهای مدار چشم، می‌توانند به بافت‌های مجاور حمله کنند یا در سایر اندام‌ها یا غدد لنفاوی دور متاستاز ایجاد کنند.
انواع تومور اربیتال
شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیمی که می‌توانند در بزرگسالان ظاهر شوند عبارت‌اند از مننژیوم، موکوسل، همانژیوم کاورنو (ناهنجاری‌های وریدی غاری) و آدنوم پلئومورفیک غده اشکی.
مننژیوم‌های غلاف عصب بینایی
می‌توانند از مننژهای عصب بینایی یا از کانال بینایی یا مننژهای استخوان اسفنوئید منشأ بگیرند. این تومورها که از مننژهای مداری منشأ می‌گیرند باعث ازدست‌دادن بینایی، آتروفی عصب بینایی و پروپتوز می‌شوند.
موکوسل‌ها
تومورهایی هستند که به دلیل بسته‌شدن زهکشی از سینوس‌های پارانازال منشأ می‌گیرند که به دلیل تجمع ترشحات مخاطی باعث رشد پیش‌رونده ضایعه می‌شود و در نهایت بر مدار چشم تأثیر می‌گذارد. شایع‌ترین علائم جابه‌جایی کره چشم همراه با دوبینی است.
همانژیوم حفره‌ای
تومورهای عروقی هستند و درصد بیشتری از زنان را با شروع آهسته پروپتوز تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.
آدنوم پلئومورفیک غده اشکی
معمولاً به‌صورت افزایش حجم در ناحیه غده اشکی، زیر دم ابرو، با رشد آهسته و نه‌چندان دردناک ظاهر می‌شود.
شایع‌ترین تومورهای بدخیم در بزرگسالان،
کارسینوم سلول سنگفرشی، لنفوم، متاستاز و در موارد کمتر، آدنوئید کیستیک کارسینوم غده اشکی است که تومورهای تهاجمی هستند.
کارسینوم سلول سنگفرشی مردان را بیشتر تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند از منشأ خود در نواحی سینوس‌های پارانازال، پوست پلک‌ها، حفره بینی و نازوفارنکس به اربیت حمله کند.
لنفوم‌ها
می‌توانند بخشی از یک فرآیند سیستمیک باشند (بر سایر نقاط بدن تأثیر می‌گذارند) یا به‌صورت مجزا در مدار قرار دارند. درمان لنفوم‌ها با هماهنگی انکولوژیستها انجام می‌شود. متاستازهایی که در مدار چشم ظاهر می‌شوند معمولاً پاسخ به درمان نامطلوبی را نشان می‌دهند و در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم ریه یا پستان شایع‌تر است.
کارسینوم کیستیک آدنوئید غده اشکی بدخیم اما بسیار کند رشد می‌کند که به‌تدریج به بافت‌های اطراف غده اشکی حمله می‌کند.
علائم تومورهای اربیتال
- کاهش دید
- یک‌چشم برآمده‌تر از چشم دیگر یا اگزوفتالموس ظاهر می‌شود
- دوبینی یا دوبینی
- این که یک پلک بیشتر از پلک دیگر افتاده به نظر می‌رسد، یا پتوز پالپبرال
- درد
تشخیص تومور اربیتال
هنگامی که وجود تومور اربیتال تأیید شد، مهم‌ترین چیز تعیین نوع تومور است.
شایع‌ترین تومور اربیت در کودکان همانژیوم مویرگی است که می‌تواند بر پتوز تولیدکننده پلک و کیست‌های درموئید نیز تأثیر بگذارد. لنفانژیوم یک تومور عروقی بسیار قابل‌توجه است که معمولاً در کودکان نیز رخ می‌دهد.
در مورد تومورهای بدخیم در سنین اطفال، نادر هستند و بیشتر نیاز به مطالعه پاتولوژیک برای رسیدن به تشخیص قطعی دارند که درمان آنها را مشخص می‌کند.
شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم در بزرگسالان آنهایی هستند که منشأ عروقی دارند، مانند همانژیوم کاورنو و ناهنجاری‌های شریانی وریدی. تومورهایی که بر اعصاب، چربی یا سینوس‌ها تأثیر می‌گذارند نیز ممکن است رخ دهند.
از جمله شایع‌ترین بدخیمی‌ها در بزرگسالان عبارت‌اند از:
- لنفوم
- متاستازهای اربیت
- همانژیوپری سیتوما
- کندروسارکوم
- نوروفیبروم بدخیم
فن آوری‌های جدید به ما امکان می‌دهد تصاویر بسیار دقیقی به دست آوریم که به ما در تشخیص تومور کمک می‌کند و ما را در حین جراحی راهنمایی می‌کند.به لطف بیوپسی ضایعه، در بیشتر موارد، می‌توانیم به تشخیص قطعی نوع تومور برسیم تا مناسب‌ترین درمان را اعمال کنیم.بسته به موقعیت آن در اربیتال (اعم از قدامی، میانی، خلفی، اینتراکونال و باتوجه‌به ربع و غیره)، مناسب‌ترین رویکرد برای برداشتن تومور اربیت طراحی خواهد شد.
متداول‌ترین آزمایشات برای تشخیص تومور اربیتال
تست‌های تصویربرداری مداری آنها اجازه می‌دهند اطلاعات بیشتری در مورد ویژگی‌های تومور به دست آید و به تشخیص آن برسد.
تشدید مغناطیسی
توموگرافی کامپیوتری
بیوپسی تومور مداری.
درمان تومور اربیتال
درمان به خصوصیات بالینی هر مورد و هر بیمار بستگی دارد.
گرفتن یک تاریخچه کامل از فرآیند، ترجیحاً همراه با عکس‌هایی از بیماران قبل از انجام تغییرات، و همچنین یک معاینه چشمی و چشمی کافی برای تعیین اینکه آسیب چگونه بر شما تأثیر می‌گذارد، ضروری است.به‌این‌ترتیب می‌توان درجه رشد در طول زمان، محل قرارگیری توده مفروض و غیره را تعیین کرد … این پارامترها به پزشکان کمک می‌کنند تا تشخیص با تشخیص دقیق‌تر نوع درمان را و روند آن را مشخص کنند. بسته به ویژگی‌های هر تومور، درمان شامل برداشتن تومور اربیت با جراحی یا درمان با شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی یا ترکیبی از موارد فوق خواهد بود.در حال حاضر ما تکنیک‌های جراحی کم تهاجمی با برش‌های کوچک داریم که امکان بهبودی سریع بیمار و نتیجه‌ای برتر از نظر زیبایی را فراهم می‌کند.از سوی دیگر، موکوسل‌ها با زهکشی به داخل بینی درمان می‌شوند.
پیشگیری از ابتلا
اقدامات پیشگیرانه توصیف شده‌ای برای تومورهای اربیتال وجود ندارد. اما توصیه می‌کنیم به طور منظم معاینات چشم‌پزشکی را انجام دهید و در صورت داشتن علائم پروپتوز (بیرون‌زدگی و بازتر شدن چشم)، دوبینی یا ازدست‌دادن بینایی به چشم‌پزشک مراجعه کنید.