سرطان چشم زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های چشم بدون کنترل رشد می‌کنند. شایع‌ترین نوع سرطان ملانوم داخل چشمی است، اگرچه هنوز یک نوع نسبتاً نادر از سرطان است. سرطان‌های اولیه چشم می‌توانند در هر سنی رخ دهند، اما خطر ابتلا به اکثر انواع با افزایش سن افزایش می‌یابد. سرطان‌هایی که از قسمت دیگری از بدن به چشم سرایت می‌کنند (سرطان‌های ثانویه چشم) در واقع شایع‌تر از سرطان‌های اولیه چشم هستند.
میزان بقایا به عبارتی شانس زنده ماند بعد از در مکان سرطان، می‌تواند به شما ایده دهد که چند درصد از افراد مبتلا به همان نوع و مرحله سرطان در مدت‌زمان معینی (معمولاً 5 سال) پس از تشخیص هنوز زنده هستند. این اعداد نمی‌توانند به شما بگویند که چقدر زنده خواهید ماند، اما ممکن است به شما کمک کنند تا درک بهتری از احتمال موفقیت درمان شما داشته باشید.
به‌خاطر داشته باشید که میزان بقا تخمینی است و اغلب بر اساس نتایج قبلی تعداد زیادی از افرادی است که سرطان خاصی داشتند، اما آنها نمی‌توانند پیش‌بینی کنند که در مورد فرد خاصی چه اتفاقی می‌افتد. این آمار می‌تواند گیج‌کننده باشد و ممکن است شما را به سؤالات بیشتری سوق دهد. در این صورت حتماً با پزشک خود مشورت کنید و از وضعیت بیماران مشابه پرس‌وجو به عمل‌آورید.
آیا سرطان چشم کشنده است؟
میزان بقا به‌اندازه و محل تومور و نوع سرطان تشخیص‌داده‌شده بستگی دارد.
به‌عنوان‌مثال، میزان بقای 5 ساله سرطان ملانوم چشم 82 درصد است. هنگامی که ملانوم چشم در خارج از چشم پخش نشود، میزان بقای نسبی 5 ساله حدود 85٪ است. میزان بقای 5 ساله برای کسانی که بیماری دارند که به بافت‌ها یا اندام‌های اطراف و یا غدد لنفاوی منطقه گسترش‌یافته است 71 درصد است. اگر ملانوم به نقاط دورتر بدن گسترش‌یافته باشد، میزان بقای نسبی 5 ساله 13 درصد است. تنها 2 تا 3 درصد سرطان‌های اولیه چشم در این مرحله دیررس تشخیص داده می‌شوند.
ملانوم عنبیه نادر است و معمولاً گسترش نمی‌یابد. نرخ بقای نسبی 5 ساله برای افراد مبتلا به ملانوم عنبیه بیش از 95٪ است.
ملانوم مشیمیه شایع‌ترین نوع ملانوم داخل چشمی است.
میزان بقای نسبی 5 ساله برای افراد مبتلا به ملانوم مشیمیه کوچک 84 درصد است.
میزان بقای نسبی 5 ساله برای افراد مبتلا به ملانوم مشیمیه متوسط 68٪ است.
نرخ بقای نسبی 5 ساله برای افراد مبتلا به ملانوم مشیمیه بزرگ 47٪ است.
لنفوم چشم ازآنجایی‌که لنفوم چشم بسیار نادر است، یافتن آمار دقیق بقا دشوار است. بسیاری از افراد پس از انتشار لنفوم چشمی به مغز که پیش‌آگهی بدتری دارد، تشخیص داده می‌شود.
لازم به یادآوری است که آمار مربوط به میزان بقای افراد مبتلا به سرطان چشم یک تخمین است. این تخمین از داده‌های سالانه بر اساس تعداد افراد مبتلا به این سرطان در ایالات متحده به دست می‌آید. همچنین کارشناسان آمار بقا را هر 5 سال یکبار اندازه‌گیری می‌کنند؛ بنابراین تخمین ممکن است نتایج تشخیص یا درمان بهتر موجود را برای کمتر از 5 سال نشان ندهد. اگر در مورد این اطلاعات سؤالی دارید با پزشک خود صحبت کنید.
نکته مهمی که نباید از آن غافل شویم:
فارغ از اعداد و نتایج علمی باید به دو نکته توجه داشته باشیم.
اولین نکته این است که درمان را به تعویق نیندازیم. در واقع هر نوع از سرطان، هرچه زودتر تشخیص داده شود، شانس درمان بیشتری خواهد داشت. سرطان ممکن است در مدت‌زمان کوتاهی به سایر اندام‌ها نیز گسترش پیدا کند. درمان زودهنگام نه‌تنها شانس زنده ماندن را بالا می‌برد، بلکه دوره درمان را هم کوتاه‌تر می‌کند.
نکته دوم این است که باید روند درمان خود را به‌درستی طی کنید. یعنی متوجه باشید که شما در حال درمانید نه اینکه صرفاً سعی بر فرار از مرگ و عوارض یک بیماری دارید. این به معنای امید است. شما باید برای زندگی خود تلاش کنید و روحیه خود را بالا نگه دارید. حفظ انرژی مثبت می‌تواند تأثیر بسیار زیادی بر پیشرفت بهبودی شما داشته باشد. اگر با افرادی که پیش‌ازاین سرطان را شکست دادند، هم صحبت شوید به شما خواهند گفت که چطور با ایستادگی و جنگندگی برای زندگی تلاش کرده‌اند و همواره به آینده امیدوار بوده‌اند. همان‌طور که در بالا نیز به آن اشاره شد، اعداد و آمارها برای همه کار نمی‌کنند، پس بیایید جزو کسانی باشید که میانگین بهبودی بعد سرطان را بالا می‌برند.