سرطان چشم نادر است. در حقیقت، فقط حدود 3500 مورد جدید در سال وجود دارد. غالباً علائم اولیه یا علائم هشدار دهنده وجود ندارد، به خصوص اگر سرطان کوچک باشد و در نزدیکی ساختارهای حیاتی چشم قرار نگیرد. سرطان چشم قابل درمان است. به همین دلیل، چشم پزشکان همیشه به همه توصیه می‌کنند که سالی یک بار معاینه چشم انجام دهند.
سرطان چشم چیست؟
اصطلاح سرطان چشم یا سرطان چشمی برای پوشاندن تعدادی از شرایط بدخیم که می‌تواند بر چشم‌ها تأثیر بگذارد، استفاده می‌شود. از جمله سرطان‌های چشم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :
ملانوم داخل چشمی (اشعه ماوراء)
این نوع سرطان شایع‌ترین سرطان چشم است که به ویژه در UVEA سرچشمه می‌گیرد. این لایه میانی چشم بین لایه سفید در قسمت جلوی چشم (اسکلرا) و شبکیه است.
لنفوم داخل چشم
لنفوم داخل چشم بیشتر در بزرگسالان مسن رخ می‌دهد. می‌تواند در شبکیه یا زجاجیه مانند ژله ایجاد شود. لنفوم چشم معمولاً هر دو چشم را به طور همزمان تحت تأثیر قرار می‌دهد. ممکن است از بین سایر علائم بینایی، درد و حساسیت به نور وجود داشته باشد.
رتینوبلاستوما
این نوع از سرطان چشم یک سرطان بسیار نادر در کودکان است. در سلول‌های شبکیه شروع می‌شود و معمولاً چشم کودک غیرمعمول به نظر می‌رسد. ممکن است علائم دیگری مانند مشکلات بینایی یا تنبلی چشم (استرابیسموس) وجود داشته باشد که در آن به نظر می‌رسد چشم‌ها در جهات مختلف هستند. رایج‌ترین سرطان‌های تأثیرگذار بر چشم در واقع از چشم شروع نمی‌شوند. این سرطان‌ها در جای دیگری از بدن به ویژه سینه‌ها و ریه‌ها سرچشمه می‌گیرند. همچنین ملانوما روی پلک ایجاد می شود، اما این سرطان پوست در نظر گرفته می‌شود که ویژگی‌های مختلفی نسبت به سرطان داخل چشم دارد. حدود 10٪ از کل سرطان‌های پوستی روی پلک‌ها رخ می‌دهد. تشخیص و درمان این سرطان‌ها در اوایل نیز مهم است، زیرا آنها پتانسیل گسترش و ایجاد مشکلات بینایی قابل توجهی دارند.
چه کسی در معرض خطر سرطان چشم است؟
خطر ابتلا به سرطان چشم با افزایش سن، بعد از سن 50 سالگی افزایش می‌یابد. مردان در معرض خطر بیشتری نسبت به زنان برای سرطان‌های اولیه چشم قرار دارند. انجمن سرطان آمریکا تخمین می‌زند که سالانه حدود 2130 مرد مبتلا به سرطان چشم در مقایسه با 1410 زن وجود دارد. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که جوشکارها خطر ابتلا به ملانوم ماوئال را کمی افزایش می‌دهند. اگرچه علت دقیق آن مشخص نیست، تصور می‌شود که به دلیل تابش اشعه ماوراء بنفش از ابزارهای جوشکاری یا سایر دلایل محیطی باشد.
چگونه سرطان چشم تشخیص داده می‌شود؟
چشم پزشک با استفاده از تجهیزات مانند لامپ سیلت، معاینه کامل چشم را انجام می‌دهد که نمای گسترده‌ای از داخل چشم را فراهم می‌کند. چشم پزشک به دنبال توده‌ای در چشم است که می‌تواند به شکل گنبد باشد یا شبیه قارچ باشد. توموگرافی انسجام نوری ابزاری برای تصویربرداری است که لایه‌های شبکیه را برای ارزیابی حضور ظریف سیال، که نشانه فعالیت تومور است، مشخص می‌کند. گاهی اوقات تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) نیز می‌تواند کمک کند. در بعضی موارد ، پزشک برای گرفتن یک نمونه کوچک از سلول‌های تومور، بیوپسی سوزن ریز را انجام می‌دهد. بیوپسی به یک سیتوپاتولوژیست (آسیب شناس که سلول‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کند) ارسال می‌شود. سیتوپاتولوژیست نمونه را برای تأیید تشخیص طی چند روز تجزیه و تحلیل می‌کند.
آیا سرطان چشم درمان دارد؟
بله! برخلاف تصور عموم مردم که فکر می‌کنند سرطان چشم کشنده است، سرطان چشم درمان دارد. تومورهای روی سطح چشم را می‌توان با شیمی درمانی موضعی، درمان هدفمند، پرتودرمانی یا برداشتن تومور با جراحی درمان کرد. درمان معمولی برای سرطان‌های داخل چشم به صورت براکی تراپی است. این درمان بیشتر برای ملانوما UVEAL استفاده می‌شود، اما می‌تواند برای سایر سرطان‌های چشم نیز استفاده شود.
درمان‌های استاندارد برای سرطان‌های چشم
پنج نوع درمان استاندارد مورد استفاده برای سرطان چشم وجود دارد. جراحی، نظارت فعال، پرتودرمانی، فتوکواگولاسیون و حرارت درمانی.
جراحی
جراحی رایج‌ترین درمان ملانوم داخل چشمی است. ممکن است برای درمان سرطان چشم از انواع جراحی زیر استفاده شود:
برداشتن: جراحی تومور و مقدار کمی از بافت سالم اطراف آن را از بین می‌برد.
هسته زایی: این روش شامل برداشتن چشم و بخشی از عصب بینایی است. این کار در صورتی انجام می‌شود که بینایی کم شده باشد و تومور بزرگ باشد، به عصب بینایی گسترش یافته باشد یا باعث فشار زیاد داخل چشم شود. پس از جراحی، معمولاً برای بیمار یک چشم مصنوعی تعبیه می‌شود تا با اندازه و رنگ چشم دیگر همخوانی داشته باشد.
نظارت فعال
نظارت فعال یا مانیتورینگ برای بیمارانی که علائمی ندارند و تومور در حال رشد نیست استفاده می‌شود.
پرتو درمانی
پرتودرمانی داخلی ممکن است برای تومورهای چشم استفاده شود. دانه‌های رادیواکتیو به دیسکی به نام پلاک متصل می‌شوند که مستقیماً روی دیواره چشمی که تومور در آن قرار دارد قرار می‌گیرد. طرفی که دانه‌ها را در خود جای داده است به سمت کره چشم است و تابش را به چشم می‌رساند، در حالی که طرف دیگر پلاک به محافظت از بافت‌های مجاور در برابر آسیب اشعه کمک می‌کند.
فتوکواگولاسیون (ترموتراپی)
در این روش از نور لیزر برای از بین بردن تومور و خون رسانی آن استفاده می‌شود. این روش فقط برای درمان تومورهای کوچک استفاده می‌شود.
لنفوم داخل چشمی
لنفوم‌های چشم اغلب با لنفوم‌های مغز و سیستم عصبی مرکزی مرتبط هستند. از آنجایی که اغلب به مغز سرایت می‌کنند یا زمانی که سرطان برای اولین بار تشخیص داده می‌شود گسترش یافته‌اند، هم چشم و هم مغز درمان می‌شوند. اغلب پزشکان این سرطان‌ها را با پرتودرمانی خارجی، شیمی درمانی یا ترکیبی از این دو درمان می‌کنند. بعضی اوقات ممکن است نیاز به بیوپسی جراحی باشد.
شیمی درمانی
بسته به وسعت سرطان، داروهای شیمی درمانی ممکن است به صورت سیستمیک از طریق ورید، مستقیماً در مایع مغزی نخاعی یا مستقیماً در چشم تجویز شود، که دوزهای بالاتری از دارو را به تومور می‌رساند.
درمان سرطان چشم چقدر موفق است؟
اگرچه شانس موفقیت آمیز درمان بستگی به نوع سرطان چشم و مرحله رشد آن دارد. در دستیابی به کنترل موضعی ملانوما UVEAL هنگام استفاده از براکی تراپی، میزان موفقیت 95 تا 98 ٪ وجود دارد.