تیروئید غده کوچکی در جلوی گردن است که هورمون ترشح می‌کند. بیماری‌های تیروئید باعث می‌شود که غده بیش از حد یا خیلی کم این هورمون‌ها را تولید کند. این بیماری‌ها طیفی از علائم را ایجاد می‌کنند که برخی از آنها روی چشم‌ها تأثیر می‌گذارد. پزشکان از این بیماری به‌عنوان “بیماری چشم تیروئید” (TED) یاد می‌کنند. خشکی چشم وضعیتی است که در آن چشم به‌اندازه کافی اشک نمی‌سازد یا اشک خیلی سریع تبخیر می‌شود. این می‌تواند منجر به علائمی مانند درد چشم، تاری دید و حساسیت به نور شود. این مقاله ارتباط بین بیماری‌های تیروئید و خشکی چشم را تشریح می‌کنیم و برخی از اولین علائم TED را شرح می‌دهد. ما همچنین انواع مختلف بیماری‌های تیروئید و عوامل خطر آنها را لیست می‌کنیم. در نهایت، ما در مورد برخی از درمان‌های خانگی و سایر درمان‌های خشکی چشم به دلیل TED صحبت می‌کنیم.
آیا بین خشکی چشم و بیماری‌های تیروئید ارتباطی وجود دارد؟
بیماری‌های تیروئید می‌توانند علائم مختلفی ایجاد کنند که برخی از آنها ممکن است روی چشم‌ها تأثیر بگذارد.
دانشمندان و متخصصان پزشک هنوز به طور کامل متوجه نشده اند که ارتباط بین تیروئید و چشم در چیست. بااین‌حال، به نظر می‌رسد که افراد مبتلا به بیماری تیروئید ممکن است با موارد زیر مواجه شوند:
فیبرهای عصبی کمتر در قرنیه که لایه شفافی است که از عنبیه و عدسی محافظت می‌کند و نور را بر روی شبکیه در پشت چشم متمرکز می‌کند.
کاهش حساسیت در قرنیه
کاهش تولید اشک و تبخیر سریع اشک که هر دو ممکن است به خشکی چشم کمک کنند
برآمدگی چشم‌ها که می‌تواند به خشکی چشم نیز کمک کند
مطالعات بیشتر برای درک بهتر اینکه چگونه بیماری‌های تیروئید ممکن است باعث خشکی چشم شوند یا به آن کمک کنند، ضروری است.
اولین نشانه‌های TED چیست؟
برخی از رایج‌ترین علائم و علائم TED عبارت‌اند از:
- تورم پلک
- چشم درد
- اشک بیش از حد
- تاری دید
- دوبینی
- فتوفوبیا که حساسیت به نور است
اگر فردی مشکلات تیروئید دارد و هر یک از علائم چشمی فوق را تجربه می‌کند، باید با پزشک خود تماس بگیرد یا به یک‌چشم پزشک مراجعه کند. پزشکان برای تشخیص بیماری چشم و ارائه درمان‌های مناسب تلاش خواهند کرد.
انواع بیماری‌های تیروئید
سه سطح عملکرد غده تیروئید وجود دارد:
- یوتیروئید
- پرکاری تیروئید
- کم‌کاری تیروئید
عملکرد غده یوتیروئید به این معنی است که تیروئید فرد به طور طبیعی کار می‌کند، پرکاری تیروئید زمانی است که غده تیروئید هورمون‌های زیادی تولید می‌کند و کم‌کاری تیروئید زمانی است که هورمون‌های بسیار کمی تولید می‌کند.
سایر بیماری‌ها ممکن است باعث بیماری تیروئید شوند یا به آن کمک کنند. این بیماری شامل بیماری گریوز (GD) و بیماری‌هاشیموتو (HD) است.
پرکاری تیروئید
پرکاری تیروئید، یک اصطلاح پزشکی برای حالتی است که فعالیت غده تیروئید بالا باشد، به این معنی که تیروئید بیش از حد هورمون‌های تیروئید تیروکسین و تری یدوتیرونین را تولید می‌کند.
علائم مرتبط با پرکاری تیروئید عبارت‌اند از:
- تپش قلب
- لرزش
- اضطراب
- تعریق
- عدم تحمل گرما
- کاهش وزن
- اختلالات خواب
- خستگی
کم‌کاری تیروئید
کم‌کاری تیروئید اصطلاح پزشکی برای غده تیروئید کم‌کار است، به این معنی که تیروئید به‌اندازه کافی تیروکسین و تری یدوتیرونین تولید نمی‌کند.
علائم کاری تیروئید عبارت‌اند از:
- بی‌حالی
- خستگی
- یبوست
- افزایش وزن
- عدم تحمل سرما
- پوست خشک
- تغییر در صدا
بیماری گریوز
GD یک بیماری خودایمنی است که می‌تواند باعث پرکاری تیروئید شود. در GD، آنتی‌بادی‌ها غده تیروئید را برای تولید بیش از حد هورمون تیروئید تحریک می‌کنند.
علائم GD مشابه پرکاری تیروئید است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- ضربان قلب سریع
- ضربان قلب نامنظم
- تپش قلب
- لرزش
- اضطراب
- عصبی بودن
- تعریق
- ضعف عضلانی
- خستگی
- پریودهای نامنظم در زنان
- حرکات مکرر روده
- کاهش وزن
- ریزش مو
بیماری‌هاشیموتو
HD یک بیماری خودایمنی است که باعث کم‌کاری تیروئید می‌شود. در HD، سیستم ایمنی به غده تیروئید حمله می‌کند و باعث تورم آن می‌شود. این ممکن است منجر به یک توده یا بیماری گواتر در گلو شود.
علائم HD عبارت‌اند از:
- ضربان قلب آهسته
- فشارخون بالا
- افزایش وزن
- یبوست
- پریودهای غیرطبیعی سنگین یا طولانی‌مدت در زنان
- پوست خشک
- ناخن‌های شکننده
- تورم صورت
- کاهش تعریق
- عدم تحمل سرما
- نوروپاتی محیطی
- گرفتگی عضلات
- درد مفاصل
- ریزش مو
- آپنه خواب
- بی‌حالی
- خستگی
- افسردگی
- ازدست‌دادن حافظه
- زوال عقل
عوامل خطر بیماری‌های تیروئید
عوامل خاصی می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های تیروئید را در افراد افزایش دهند. در زیر این موارد را بیان می‌کنیم.
عوامل خطر پرکاری تیروئید
عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به پرکاری تیروئید را در افراد افزایش دهند عبارت‌اند از:
- بیماری گریوز
- مصرف بیش از اندازه ید
- سطوح بالای هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی در بدن که ممکن است در اوایل بارداری یا در موارد حاملگی چندقلو رخ دهد.
- تیروئیدیت که التهاب غده تیروئید است.
- آدنوم هیپوفیز که یک تومور خوش خیم غده هیپوفیز است.
- سرطان تیروئید
- عوامل خطر کم‌کاری تیروئید
عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به کم‌کاری تیروئید را در افراد افزایش دهند عبارت‌اند از:
- بیماری‌هاشیموتو
- درمان‌های قبلی تیروئید، مانند جراحی یا درمان با ید رادیواکتیو
- کمبود ید در رژیم غذایی
- مشکلات غده هیپوفیز
استفاده از برخی داروها مانند:
- لیتیوم که پزشکان ممکن است برای افسردگی یا اختلال دوقطبی تجویز کنند.
- آمیودارون که افراد ممکن است برای درمان ضربان قلب نامنظم مصرف کنند.
- اینترفرون‌ها که افراد ممکن است برای درمان هپاتیت C یا انواع خاصی از سرطان مصرف کنند.
درمان خشکی چشم ناشی از TED
در بسیاری از موارد TED، درمان اختلال تیروئید خشکی چشم را کاهش نمی‌دهد. به‌این‌ترتیب، فرد برای مدیریت خشکی چشم و علائم مرتبط به درمان اضافی نیاز دارد. پزشک معمولاً بسته به‌شدت خشکی چشم، رویکرد چندمرحله‌ای را برای درمان توصیه می‌کند. گزینه‌های اولیه درمانی معمولاً شامل تغییراتی در محیط هستند، مانند:
- ازبین‌بردن قرارگرفتن در معرض جریان مستقیم هوا یا فن‌ها
- استفاده از دستگاه‌های مرطوب‌کننده در خانه
- استفاده از عینک آفتابی در فضای باز
- کاهش زمان نمایش
گزینه‌های درمانی ثانویه معمولاً شامل داروهایی برای درمان خشکی چشم و هرگونه بیماری مرتبط است. داروها شامل موارد زیر می‌تواند باشد:
- قطره چشم
- روان‌کننده‌های چشمی
- داروهای ضدالتهاب
- آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی
- پماد شبانه یا عینک مرطوب‌کننده
- لنزهای تماسی درمانی
- نوردرمانی شدید پالسی
- پیوند غشای آمنیوتیک
درمان‌های خانگی و نکاتی برای مدیریت خشکی چشم
درمان‌های خانگی و نکات مختلفی برای مدیریت خشکی چشم وجود دارد. برخی از گزینه‌ها عبارت‌اند از:
- استفاده از یک مرطوب‌کننده داخلی برای افزودن رطوبت به هوا و کمک به جلوگیری از خشک‌شدن چشم
- استفاده از فیلتر هوا برای حذف محرک‌های احتمالی چشم از هوا
- استفاده از کمپرس گرم روی چشم
- هیدراته ماندن
- خوردن مقدار کافی اسیدهای چرب امگا 3 که ممکن است به کاهش التهاب مرتبط با خشکی چشم کمک کند.
سایر علل بالقوه خشکی چشم
علاوه بر مشکلات تیروئید، دلایل بالقوه زیادی برای خشکی چشم وجود دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
سبک زندگی و عوامل محیطی
شیوه زندگی و عوامل محیطی زیر ممکن است باعث یا تشدید خشکی چشم شود. استفاده بیش از حد از رایانه یا صفحه‌نمایش که باعث کاهش پلک‌زدن می‌شود. قرارگرفتن در معرض برخی عوامل محیطی مانند:
- دودهای شیمیایی
- دود سیگار
- آلودگی
- رطوبت کم
- شرایط پزشکی
برخی از شرایط پزشکی زمینه‌ای نیز ممکن است منجر به خشکی چشم شود. مثال‌ها عبارت‌اند از:
- مقادیر زیاد یا ناکافی ویتامین‌ها، به‌ویژه ویتامین A
- آلرژی‌های چشمی
- بیماری‌های پوستی مانند اگزما و روزاسه
- شرایط خودایمنی یا بافت همبند، مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس
- بیماری پیوند در مقابل میزبان که عارضه هر عمل جراحی پیوند عضوی است که شامل پاسخ ایمنی غیرطبیعی به سلول‌ها یا بافت‌های اهداکننده است.
- داروها و اقدامات پزشکی
درمان‌های پزشکی زیر نیز ممکن است خطر خشکی چشم را افزایش دهد:
داروهای خاص، از جمله:
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
- آنتی‌هیستامین‌ها
- هورمون‌های سیستمیک
- دیورتیک‌ها
- داروهای ضدافسردگی
- داروهای ضد اضطراب
- بنزودیازپین‌ها
- داروهای ضد فشارخون که داروهایی برای مدیریت فشارخون بالا هستند
- داروهای آنتی کولینرژیک که از عملکرد انتقال‌دهنده عصبی “استیل کولین” جلوگیری می‌کنند.
- جراحی چشم، از جمله:
- جراحی آب مروارید
- پیوند قرنیه
- جراحی انکساری
- جراحی پلک
چشم‌انداز
بیماری چشمی تیروئید معمولاً بین 6 ماه تا 2 سال طول می‌کشد. فرد باید دراسرع‌وقت به دنبال درمان خشکی چشم و سایر علائم TED باشد تا خطر عوارض را کاهش دهد.
عوارض ناشی از خشکی چشم مداوم می‌تواند خفیف یا شدید باشد. برخی از افراد قرمزی و سوزش مداوم را تجربه می‌کنند. بااین‌حال، برخی از علائم شدیدتر عبارت‌اند از:
کراتیت عفونی که التهاب ناشی از عفونت قرنیه است
زخم چشم
جای زخم که ممکن است منجر به ازدست‌دادن بینایی شود
خشکی چشم همچنین می‌تواند بر حس سلامت کلی فرد تأثیر بگذارد.
هر فردی که علائم خشکی چشم را تجربه می‌کند، صرف‌نظر از اینکه مشکل تیروئید دارد یا خیر، باید با پزشک خود قرار ملاقات بگذارد. پزشک برای تعیین علت خشکی چشم و ایجاد یک برنامه درمانی مناسب کار خواهد کرد.
خلاصه
دو نوع اصلی عدم تعادل هورمون تیروئید وجود دارد: پرکاری تیروئید که در آن غده تیروئید بیش از حد هورمون‌های خود را تولید می‌کند و کم‌کاری تیروئید که در آن غده تیروئید به‌اندازه کافی از آنها تولید نمی‌کند. هر دو نوع می‌توانند روی چشم‌ها تأثیر بگذارند. پزشکان از بیماری‌های چشمی مرتبط با تیروئید به‌عنوان “بیماری چشم تیروئید” (TED) یاد می‌کنند.
بیماری چشم تیروئید ممکن است شامل خشکی چشم باشد که فرد می‌تواند آن را به‌صورت چشم درد، تاری دید یا فتوفوبیا تجربه کند. درمان معمولاً شامل تغییرات محیطی است، مانند حذف قرارگرفتن در معرض جریان مستقیم هوا، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها در خانه، و استفاده از عینک آفتابی در فضای باز .
پزشکان همچنین ممکن است درمان‌های پزشکی مانند قطره‌های چشمی، پمادهای چشمی یا لنزهای تماسی درمانی را توصیه کنند. فرد باید به‌محض بروز علائم به دنبال مراقبت‌های پزشکی برای خشکی چشم باشد. انجام این کار به کاهش خطر عوارض جدی مانند آسیب دائمی چشم و ازدست‌دادن بینایی کمک می‌کند.