همانژیوم‌ها مجموعه‌ای از رگ‌های خونی اضافی هستند که معمولاً در کودکان ایجاد می‌شوند. اکثر همانژیوم‌ها تومورهای مویرگی قرمز بی ضرری هستند که سطح پوست یا بافت زیر جلدی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. دستور زبان همانژیوم را نباید اشتباه فهمید. همانژیوم می‌تواند از سلول‌های بنیادی سرگردان ایجاد شود. همانژیوم یا از قبل در هنگام تولد قابل مشاهده است یا در هفته‌های اول دوره نوزادی در پوست و بافت چربی زیر جلدی یا به ندرت در اندام‌های داخلی به صورت مویرگی ایجاد می‌شود که کوچک‌ترین رگ‌های خونی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همانژیوم‌ها مجموعه‌ای از رگ‌های خونی اضافی هستند که معمولاً در کودکان ایجاد می‌شوند. پس از آن، رشد متوقف می‌شود، آنها خاکستری کم رنگ می‌شوند، اما در عرض شش تا نه ماه دیگر پسرفت می‌کنند. در این مقاله به بررسی همانژیوم چشم پرداخته‌ایم. با مت همراه باشید.
همانژیوم در کودکان
4 تا 5 درصد نوزادان دارای همانژیوم هستند. شایع‌ترین محل، ناحیه سر و گردن است. دو شکل مختلف همانژیوم در کودکان وجود دارد. همانژیوم مویرگی، همچنین به عنوان همانژیوم توت فرنگی شناخته می‌شود، از مویرگ‌های زیادی تشکیل شده است که کوچک‌ترین رگ‌های خونی هستند. این نوع همانژیوم در پوست، دهان، کلیه‌ها و کبد قرار دارد. در بیشتر موارد، این همانژیوم در سن پنج سالگی محو می‌شود. با این حال، در موارد معدودی، می‌تواند به شکل دیگر، یعنی همانژیوم کاورنو، نیز منتقل شود. همانژیوم غاری که به آن لکه شراب پورت نیز می‌گویند، در پوست، اندام‌ها و همچنین در سیستم عصبی مرکزی رخ می‌دهد. این شکل از همانژیوم از عروق بزرگتر تشکیل شده است که اغلب با مقادیر زیادی خون پر می‌شوند. خطر این شکل در تشکیل لخته‌های خونی است که ترومبی نامیده می‌شود.
همانژیوم در بزرگسالان
همانژیوم دیررس یا پیری در بزرگسالان رخ می‌دهد و به دلیل رنگ قرمز روشن، لکه‌های گیلاسی نیز نامیده می‌شود. آنها هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند و بی ضرر هستند. همانژیوم در ابتدا ممکن است به صورت لکه‌ای ظاهر شود که در نهایت به ندول یا ندول تبدیل می‌شود.
علت همانژیوم چیست؟
علت همانژیوم دوران کودکی هنوز مشخص نیست. شکل پیری همانژیوم به دلیل بزرگ شدن عروق موجود در نزدیکی سطح ایجاد می‌شود.
علائم و تشخیص همانژیوم
به غیر از تغییر رنگ قرمز قابل مشاهده پوست که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است، همانژیوم هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند. در برخی موارد، فشار می‌تواند باعث درد شود. از جمله موارد دیگر، حلقه‌های عروقی با یک کاردک شیشه‌ای برای تشخیص فشرده می‌شوند. تحت فشار، رگ‌های خونی باید خالی شوند و باعث محو شدن رنگ قرمز شوند و وقتی فشار آزاد شد، رنگ قرمز باید برگردد.
همانژیوم کانونی (یا موضعی)
بیشتر همانژیوم، همانژیوم کانونی (یا موضعی) است. اگر می‌خواهید در مورد قسمت‌هایی از پوست و بافت زیر جلدی اطلاعات بیشتری کسب کنید، آنها را در غده پاروتید (غده بناگوشی) خواهید دید و الگوی رشد، رکود و پسرفت را مشاهده خواهید کرد.
عوارض همانژیوم چشم
همانژیوم در ناحیه پلک‌ها و مدار چشم می‌تواند به کره چشم فشار وارد کند که می‌تواند منجر به تغییر شکل شود. علاوه بر همانژیوم، آنها همچنین مانع از ورود نور به چشم می‌شوند که در بدترین حالت می‌تواند باعث خاموش شدن پردازش نور مغز و در نتیجه نابینایی شود. همانژیوم در ناحیه حنجره و نای می‌تواند راه هوایی را باریک کند، که هم با صداهای حین تنفس (استریدور) و هم با انعطاف پذیری مشخص نشان داده شده است. در این موارد، همانژیوم می‌تواند در اندام‌های داخلی، به ویژه کبد رشد کند و افزایش نیاز آنها به جریان خون می‌تواند منجر به بارگذاری بیش از حد قلب و عدم رشد شود.
درمان همانژیوم چشم
همانژیوم با لیزرهای مختلف قابل درمان است. هدف آسیب رساندن به رشد بافت و تسریع مرحله بهبودی است. لیزر NeodymiumYAG برای غدد دیفرانسیل و پراش استفاده خواهد شد و لیزر رنگی برای اشکال مختلف در دسترس خواهد بود. اگرچه پروپرانولول یا لیزر درمانی به عنوان یک موقعیت انجام می‌شود، همانژیوم در این روش جراحی اعمال نمی‌شود. این همانژیوم‌ها مجموعه‌ای از رگ‌های خونی اضافی هستند که در کودکان و نوجوانان شایع هستند.
جراحی همانژیوم چشم
روش‌های مختلفی از عمل‌های کوچک برای برداشتن همانژیوم انچام می‌شود:
- برداشتن جراحی
- فرسایش لیزری
- سرما درمانی
برداشتن همانژیوم با جراحی نادر است. با این روش همانژیوم‌ها از پوست بریده می‌شوند. این می‌تواند جای زخم‌ها را به جای بگذارد که می‌تواند از نظر زیبایی ناخوشایند تلقی شود. همانژیوم مسطح سطحی را می‌توان با استفاده از سرما درمانی درمان کرد. سلول‌های همانژیوم به طور خاص در اثر سرما از بین می‌روند. مزیت این روش این است که از چاقو استفاده نمی‌شود و بنابراین به سختی جای زخم ایجاد می‌شود. همانژیوم‌های عمیق و بزرگ را می‌توان به راحتی با لیزر برداشته یا کاهش داد.
کلام آخر
هرچه همانژیوم کوچک‌تر باشد، احتمال بهبود کامل آن بیشتر است. همانژیوم بزرگتر می‌تواند جای زخم یا تغییر رنگ پوست را به جای بگذارد. اگر همانژیوم بزرگ در ناحیه‌ای با رشد مو باشد، ممکن است پس از بهبود خود به خود یک نقطه طاسی باقی بماند.