برای انجام جراحی تومور اربیت، به دلیل موقعیت حساسی که دارد باید دقت بالایی انجام شود. به همین جهت باید به دنبال بهترین جراح تومور اربیت باشیم. اهداف جراحی اربیت عبارتند از:
- برای جلوگیری از پیشرفت یک بدخیمی به مرحله تهدید‌کننده زندگی
- برای حفظ بینایی و حفظ چشم
- برای کاهش علائم تومور مدار چشم و بازگرداندن سلامتی بیمار
در برخی موارد، تنها راه برای برداشتن تومور و محافظت از جان بیمار، انجام انوکلئولاسیون یا برداشتن چشم است. خوشبختانه، زمانی که جراحی برای برداشتن تومور توسط یک جراح ماهر شامل جراح مغز و اعصاب، جراح پلاستیک و جراح چشم انجام می‌شود، اغلب می‌توان از این امر اجتناب کرد. در صورت نیاز به انوکلاسیون، می‌توان یک چشم مصنوعی را به ماهیچه‌ها متصل کرد تا با چشم باقی مانده هماهنگ شود تا نتایج زیبایی خوب حاصل شود. برای درمان تومور اربیت باید بهترین جراح تومور اربیت را پیدا کنید.
اربیت کجاست؟
اربیت حفره استخوانی است که کره چشم را در بر می‌گیرد و از آن محافظت می‌کند و به عصب بینایی اجازه عبور از چشم به مغز را می‌دهد. ناحیه اربیتال شامل استخوان اطراف و ماهیچه‌هایی است که چشم را کنترل می‌کنند و همچنین اعصاب و رگ‌های خونی. تومور‌ها ممکن است از هر یک از این ساختار‌ها ایجاد شوند، اما جراحان مغز و اعصاب در درجه اول آن‌هایی را که منشأ عصبی دارند، که شایع‌ترین تومور‌های مدار هستند، درمان می‌کنند.
بررسی تومور‌های اربیت با نظر بهترین جراح تومور اربیت
تومور‌های اربیت انواع مختلفی دارند که پزشک باید با توجه به مهارت خود آن را تشخیص داده و بررسی کند که جراحی لازم است یا خیر. هر جراحی خطرات خاص خود را دارد که تنها یک جراحبا مهارت بالا می‌تواند به خوبی از پس آن بر آید.
تومور‌های مداری ممکن است از سلول‌های شوان، سلول‌هایی در غلاف‌هایی که اعصاب را می‌پوشانند، ایجاد شوند. این تومور‌های معمولاً خوش خیم که نوروفیبروم و شوانوما نامیده می‌شوند، می‌توانند روی هر عصب در ناحیه به جز اعصاب بینایی که فاقد سلول‌های شوان هستند، ایجاد شوند.
یکی دیگر از تومور‌های عصبی خوش خیم نسبتاً رایج در این ناحیه، گلیوما بینایی است، توموری که از سلول‌های گلیال، سلول‌های پشتیبان در مغز، که در عصب بینایی نیز یافت می‌شوند، ایجاد می‌شود. تومور دیگر مننژیوم اربیتال است که از مننژ‌ها، پوشش محافظی که مغز و اعصاب بینایی را احاطه کرده است، می‌آید. این تومور‌ها ممکن است در داخل اربیت ایجاد شوند، یا ممکن است در خارج از مدار ایجاد شوند و رشد کنند تا آن را در بر گیرند.
تومور‌های دیگری که در داخل و اطراف مدار چشم ایجاد می‌شوند شامل استئوما و فیبروم‌های استخوان‌ساز هستند که استخوان را درگیر می‌کنند. همانژیوم‌ها و لنفانژیوم‌ها که از سیستم عروقی می‌آیند. رابدومیوسارکوم و هیستیوسیتوم فیبری که از سلول‌های رشدی ناشی می‌شود. سرطان پوست روی پلک؛ و تومور‌های متاستاتیک که از سایر قسمت‌های بدن به این ناحیه گسترش می‌یابند.
توضیحات بهترین جراح تومور اربیت در مورد علائم تومور اربیتال
اکثر بیماران مبتلا به تومور‌های مدار چشم متوجه برآمدگی چشم یا پروپتوز می‌شوند. اما معمولاً قبل از اینکه چشم شروع به برآمدگی کند، تغییرات در بینایی، دوبینی یا درد می‌تواند نشانه‌ای از تومور مداری باشد. عفونت‌ها، التهاب‌ها و برخی سرطان‌های مدار چشم نیز می‌توانند باعث درد شوند. به طور معمول، تومور‌های اربیتال ممکن است یک یافته اتفاقی در سی تی اسکن یا MRI باشند. تومور‌های اربیتال زمانی که بزرگ باشند به راحتی قابل تشخیص هستند، اما تشخیص تومور‌های کوچکتر دشوارتر است، زیرا علائم ممکن است خفیف باشند. همچنین بسیاری از علائم ناشی از تومور مداری را می‌توان با شرایط دیگر مانند بیماری چشم تیروئید، سایر التهاب‌ها یا عفونت‌ها مشاهده کرد.
علائم شایع تومور‌های اربیتال:
- بیرون زدگی کره چشم (پروپتوز)
- افتادگی پلک
- درد
- کاهش دید
- دوبینی
- قرمزی و تورم
- جرم قابل مشاهده
تومور اربیتال چگونه تشخیص داده می‌شود؟
در بسیاری از موارد سی تی اسکن، MRI و سونوگرافی وجود تومور مداری را تأیید می‌کند و می‌تواند در تعیین نوع احتمالی آن کمک کند، اما اکثر تومور‌های مدار چشم با بیوپسی جراحی در حین برداشتن تومور تشخیص داده می‌شوند. بیوپسی توسط پاتولوژیست برای تعیین نوع دقیق و تشخیص بررسی می‌شود.
ارزیابی قبل از عمل توسط بهترین جراح تومور اربیت
انواع و مکان‌های مختلفی از تومور‌های مداری وجود دارد که می‌توانند ایجاد شوند. تاریخچه پزشکی کامل گذشته با یادداشت خاصی از هر تومور قبلی گرفته می‌شود. مانند درمان هر ناهنجاری دیگر اربیت، ضروری است که همه بیماران معاینه کامل چشم خود را انجام دهند. این با اندازه‌گیری حدت بینایی شروع می‌شود. معاینه کامل سطح چشم، لایه اشکی و محتویات چشم انجام می‌شود. اغلب، تومور‌های مداری ممکن است در ارتباط با یک بیماری سیستمیک ایجاد شوند که باید مورد توجه قرار گیرد.
جراحی تومور اربیت
جراحی برای تومور‌های اربیتال به تومور خاص بیمار و محل تومور اختصاصی است. جراحی اربیت معمولاً تحت بیهوشی عمومی به صورت سرپایی یا بستری کوتاه مدت انجام می‌شود. اغلب از بیماران خواسته می‌شود ۱ تا ۲ ساعت قبل از جراحی در محل حاضر شوند. این به پرسنل پرستاری اجازه می‌دهد تا کار‌های آزمایشگاهی مناسب را ترسیم کنند، یک IV را شروع کنند و به هر سؤال دیگری که ممکن است داشته باشید پاسخ دهند. یک متخصص بیهوشی در مورد بیهوشی قبل از جراحی صحبت می‌کند و به سؤالات شما پاسخ می‌دهد.
انتخاب نوع جراحی به چه چیزی بستگی دارد؟
انتخاب یک روش جراحی خاص توسط متخصص بستگی به محل، وسعت تومور و رفتار بیولوژیکی آن، تاریخچه بالینی و تصویربرداری عصبی بیمار دارد. تومور‌های اربیتال را می‌توان به موارد زیر طبقه‌بندی کرد:
- تومور‌های اولیه: ناشی از بافت‌های مداری.
- تومور‌های ثانویه که حفره مداری را از طریق مجاورت یا متاستاز دور از سایر نقاط بدن درگیر می‌کنند.
- تومور‌های اولیه اربیتال بسیار نادر هستند و شیوع کلی آن‌ها کمتر از ۱ در ۱۰۰۰۰۰ در سال است.
علل ایجاد تومور‌های مدار یا اربیت
عوامل خطری که منجر به ایجاد تومور‌های چشمی می‌شوند هنوز شناخته نشده‌اند و تعیین یک استراتژی پیشگیری مؤثر دشوار است. بهترین روش پیشگیری، معاینه چشم پزشکی سالانه فوندوس چشم و ویزیت سریع در صورت بروز علائم یا ناهنجاری‌ها است.
برخی از تومور‌های مداری زمانی ایجاد می‌شوند که سرطان در قسمت دیگری از بدن (مانند سرطان سینه، ریه یا پروستات) به مدار چشم متاستاز می‌دهد (گسترش می‌یابد). ملانوما (سرطان پوست) نیز ممکن است به مدار چشم گسترش یابد. سایر تومور‌های مداری اولیه هستند که به دلایل نامشخصی در حفره اوربیتال ایجاد می‌شوند.